Τα κονδυλώματα είναι ένα από τα πλέον συνηθισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, που οφείλονται σε ορισμένα στελέχη του ιού HPV.

Κάποια στελέχη του ιού δεν προκαλούν εμφανή κονδυλώματα, ενώ κάποια ενοχοποιούνται για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες. Ο ιός αυτός προκαλεί τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται καλοήθη εξογκώματα που είναι περισσότερο ενοχλητικά παρά επικίνδυνα, αλλά τα οποία είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά.

Τα Οξυτενή Κονδυλώματα, όπως είναι η τυπική ονομασία των κονδυλωμάτων, μεταδίδονται κυρίως με την σεξουαλική επαφή. Μετά την αρχική επαφή, ο ιός HPV μπορεί να μείνει ανενεργός ή σε λανθάνουσα κατάσταση στο δέρμα και ενδέχεται να μην υπάρξουν αμέσως ορατά συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι πολλά άτομα ενδέχεται να είναι φορείς του ιού HPV χωρίς να το μάθουν ποτέ. Μπορεί να χρειαστούν ακόμα και έξι μήνες για να αναπτυχθεί ένα κονδύλωμα (περίοδος επώασης). Μολονότι είμαστε όλοι εκτεθειμένοι στον ιό HPV, ορισμένοι φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητοι σε αυτόν, ενώ άλλοι είναι εκ φύσεως πιο ανθεκτικοί. Τα κονδυλώματα εμφανίζονται συχνότερα όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού είναι ευάλωτο ή εξασθενημένο.

Που εντοπίζονται τα κονδυλώματα

Εντοπίζονται κυρίως στα γεννητικά όργανα και τις περιοχές γύρω από αυτά, καθώς και στην περιοχή του δακτυλίου του πρωκτού και της μεσογλουτιαίας αύλακας. Πολύ σπάνιες είναι εξωγεννητικές θέσεις, όπως η στοματική κοιλότητα ή οι γωνίες των χειλιών. Οι γυναίκες με οξυτενή κονδυλώματα παρουσιάζουν αυξημένη επίπτωση λοίμωξης με HPV του τραχήλου της μήτρας και ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία. Συνιστούμε testpap ανά εξάμηνο. Τα ογκογόνα – καρκινογόνα στελέχη του ιού HPV δεν προκαλούν ορατά κονδυλώματα. Προκαλούν όμως δυσπλασία, μια προκαρκινική βλάβη στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας ή του ορθού. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος έχει εμφανίσει δυσπλαστικές αλλοιώσεις λόγω του ιού, θα εμφανίσει καρκίνο. (Μόνο το 2% των γυναικών που εμφανίζουν δυσπλασία εμφανίζουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας). Χρειάζεται συχνή αυτοεξέταση από τον ίδιο τον πάσχοντα ή την πάσχουσα, έτσι ώστε να εντοπίζονται εγκαίρως πιθανές νέες βλάβες, και να προχωρούμε γρήγορα στην εξάλειψη τους.

Τρόποι αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων

Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε εάν διαγνωστείτε με κονδυλώματα, είναι ότι δεν θεραπευόμαστε ποτέ από τον ιό που τα προκαλεί. Αν και παραμένουμε φορείς του ιού δια βίου, το ανοσοποιητικό μας σύστημα αν είναι σε καλή κατάσταση, κρατά τον ιό υπό έλεγχο. Μπορούμε όμως να αφαιρέσουμε τα κονδυλώματα με

• Καυτηριασμό (Η θεραπεία τους είναι ιδιαίτερα επιτυχής και οριστική, με την χρήση CO2 LASER με τοπική αναισθησία).
• κρυοπηξία
• χειρουργικά.